Kryzys laktacyjny – dlaczego nie mogę karmić piersią?

Karmienie piersią to najlepsza metoda podawania pokarmu noworodkowi. Poza oczywistą ilością pozytywnych składników w mleku, takie karmienie pomaga stworzyć silną więź matki z dzieckiem. Wiele kobiet bardzo chce karmić dziecko piersią, zdarzają się jednak sytuacje, w których nie jest to możliwe. Jedną z nich jest np. kryzys laktacyjny, podczas którego matka pokarmu ma coraz mniej, a maluch potrzebuje go coraz więcej. Sposobem walki z kryzysem laktacyjnym jest odciąganie pokarmu podczas nawału i przechowywanie go. Sprawdź, czy robisz to prawidłowo!

Kryzys laktacyjny a skok rozwojowy

Kryzys laktacyjny występuje w sytuacji, kiedy zapotrzebowanie dziecka na pokarm jest większe niż ilość mleka matki. Jest to dość naturalny i krótkotrwały proces, związany ze skokiem rozwojowym dziecka. Zanim jednak stwierdzimy kryzys laktacyjny, warto sprawdzić, czy maluch się najada. Świadczy o tym: 

 ● ssanie przez dziecko piersi około 10-20 minut i towarzyszy mu mlaskanie,  

● spokojny sen malucha przez 3 godziny lub dłużej, 

 ● regularne moczenie pieluszki, 

 ● piersi po karmieniu wydają się mniej napełnione, 

 ● regularne przybieranie na wadze. 

 Żeby mieć pewność dotyczącą wagi dziecka warto sprawdzać ją regularnie. W pierwszych tygodniach po narodzinach wystarczy ważyć je raz w tygodniu - w tym okresie powinno przybierać około 100-250 gramów. Po trzech miesiącach maluch będzie wolniej przybierał - około 100 gramów na tydzień. Takie spowolnienie jest jak najbardziej naturalne. Jeżeli jednak maluch nagle przybiera dużo mniej, płacze, jest marudny i chce cały czas być przy piersi, to jasny znak: zaczyna się kryzys laktacyjny.

Odciąganie pokarmu laktatorem

Dlaczego odciąga się pokarm? Jest to spowodowane wieloma różnymi czynnikami. Między innymi w ten sposób można zainicjować i utrzymać laktację, jeżeli matka jest oddzielona od dziecka bądź maluch nie może ssać piersi. Odciąganie pokarmu pomaga też przy stymulacji laktacji, a także, wtedy gdy matka musi wyjść i chce zostawić dziecku swój pokarm. Wybór laktatora zależy od celu, w jakim celu będziemy go używać. Jeżeli ma być tylko wyjściem awaryjnym i służyć sporadycznie, to wystarczy laktator ręczny. Inny rodzaj laktatora, przydatny podczas częstego i ciągłego odciągania pokarmu w warunkach domowych, to laktator elektryczny. Jest to jednak drogi sprzęt, warto więc dobrze przemyśleć taki zakup.

Przechowywanie pokarmu

Do przechowywania odciągniętego mleka najlepiej nadają się woreczki bądź specjalne pojemniki. Pokarm może przechowywać też w szklanych pojemnikach, które każdorazowo trzeba sterylizować. Istnieje kilka rodzajów sterylizacji jednak ta najpopularniejsza to po prostu wygotowanie butelki czy pojemnika na pokarm. Zazwyczaj wystarczy butelkę zalać wodą, poczekać aż zacznie wrzeć, po czym odczekać 5 minut. 

Dużą uwagę należy przyłożyć do pojemników, w których przechowuje się jedzenie dla wcześniaków - muszą być wyjątkowo szczelne, a najlepiej - jednorazowe. Po napełnieniu buteleczek czy woreczków pokarmem należy opisać je datą, godziną i objętością. W ten sposób młodzi rodzice mogą na bieżąco zużywać zapasy mleka. Świeże mleko w lodówce można przechowywać maksymalnie 96h. Pokarm można również zamrozić - wtedy można przechowywać go nawet 3-6 miesięcy.

Karmienie butelką

Butelka dla dziecka powinna być dostosowana do okresu laktacji (w trakcie lub po stabilizacji), a także wieku dziecka. Jeżeli matka chce połączyć karmienie piersią z karmieniem butelką, najlepszym wyborem będzie butelka ze smoczkiem o anatomicznym kształcie. Najlepiej, gdyby smoczek miał szeroką podstawę, otwór w kształcie litery Y i wolny przepływ. Szybsze płynięcie mleka może być powodem “zalewania się” dziecka, a także kolek (przez zbyt łapczywe wciąganie powietrza). Dzięki wąskiej dziurce dziecko będzie musiało się trochę napracować przy jedzeniu i nie odrzuci piersi.

Jak powinno się karmić butelką?

Przede wszystkim dziecko musi obejmować cały smoczek, łącznie z fragmentem podstawy. Pozycja karmienia również jest bardzo ważna - maluch powinien jeść bardziej pionowo, natomiast butelkę należy trzymać raczej poziomo. Dzięki temu dziecku łatwiej się połyka, a rodzic ma kontrolę na wypływem mleka. 

Nie należy ignorować także sposobu podania butelki. Karmienie zaczynamy delikatnie, dotykając najpierw warg dziecka, a następnie delikatnie wprowadzając smoczek do buzi. Na początku maluch może possać trochę pusty smoczek, aby wyzwolić wypływ mleka, dopiero potem można bardziej przechylić butelkę. W trakcie karmienia należy robić małe przerwy, aby maluch mógł wyrównać oddech i odpocząć. Podczas kryzysu laktacyjnego karmienie butelką jest idealną opcją na dokarmianie malucha.